Psychologia Szczecin

DZIECI (od 7 r.ż), NASTOLATKI, MŁODZIEŻ

Zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży rozumiane jest, jako stan dobrego emocjonalnego samopoczucia umożliwiający im sprawne funkcjonowanie w sferze fizycznej, psychicznej i społecznej. Jest ono złożone w swoim obrazie, głównie z powodu zmian, tzw. „kamieni milowych” obserwowanych w trakcie rozwoju dziecka.

Uwzględnienie aspektu rozwojowego w definiowaniu zdrowia psychicznego młodych ludzi staje się koniecznością, szczególnie w kontekście realizacji zadań rozwojowych…Młodzi ludzie znajdują się w dynamicznym procesie nieustannie zachodzących zmian, co oznacza, że u dwojga dzieci w tym samym wieku mogą wystąpić znaczne róznice w funkcjonowaniu poznawczym, emocjonalnym i społecznym.

Zachowania problemowe i trudności przystosowawcze dzieci i młodzieży mieszczą się na kontinuum: od normalnych uzasadnionych rozwojowo zachowań do poważnych zaburzeń psychicznych. Przy analizowaniu przebiegu rozwoju dzieci i młodzieży pod kątem ich podatności na wystąpienie zaburzeń koncentruje się na tzw. czynnikach ryzyka oraz czynnikach ochronnych.
Współcześnie rozpatruje się trzy trzy poziomy czynników ryzyka i czynników chroniących: biologiczny i psychologiczny, środowiskowy rodzinny i środowiskowy pozarodzinny. Działające na dziecko w trakcie jego rozwoju mają wpływ również normatywne (przeiwdywalne) i nienormatywne zdarzenia stresowe. Stresu w naszym codziennym nie da się uniknąć, a jego umiarkowane przeżywanie niezbędne jest do mobilizacji i wysiłku. Dzieci w życiu spotykają się z wieloma sytyuacjami trudnymi wywołującymi stres (pójście do przedszkola, pójście do szkoły, adaptacja w nowym miejscu zamieszkania, narodziny rodzeństwa czy nierealistyczne wymagania opiekunów).

Wsparcie dziecka w sytuacjach stresowych polega na pomocy w rozwijaniu dwóch umiejętności:
- aktywnego, konstruktywnego rozwiązywania problemów
- dostosowywania siły i intensywności reakcji emocjonalnych do zaistniałej sytuacji, uczenie radzenia sobie z emocjami, konstruktywnego ich wyrażania.

Osobną kategorię stanowią zdarzenia traumatyczne w życiu dziecka, które powodują utratę poczucia bezpieczeństwa, uczucie bezradności i zburzenie dotychczasowego porządku (choroba dziecka lub członka rodziny, rozwód, śmierć).

Terapia dzieci i młodzieży uwzględnia rolę rodziców w procesie leczenia.

Zazwyczaj wymaga działań złożonych, kompleksowych i wieloaspektowych zależnych od rodzaju zaburzenia, czynników je wywołujących oraz jego konsekwencji.